هفته گذشته، دادگاهی در ایران حکم بی‌معنای دیگری علیه نرگس محمدی، برنده زندانی جایزه صلح نوبل و مدافع حقوق بشر، صادر کرد. شعبه ۲۹ دادگاه انقلاب تهران، محمدی را به یک سال حبس دیگر در زندان اوین در ایران به اتهام «تبلیغ علیه نظام» محکوم کرد.
در ژانویه ۲۰۲۲، شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، او را به دو سال زندان و ۷۴ ضربه شلاق محکوم کرد.
دادگاه در صدور حکم جدید، تحریم انتخابات اخیر مجلس ایران از سوی محمدی، نامه‌های او به نمایندگان مجلس در سوئد و نروژ در حمایت از زندانیان سیاسی ایران، و تقاضای او از دولت‌ها برای حمایت از اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» را ذکر کرد. دادگاه همچنین به انتقادات او از شکنجه و تعرض جنسی به دینا قالیباف، دانشجوی علوم سیاسی و روزنامه‌نگار ایرانی، به دست مأموران ایران اشاره کرد.
در دسامبر ۲۰۲۳، دو فرزند محمدی سخنرانی پذیرش جایزه نوبل او را ایراد کردند، که در آن او گفت «این پیام را از پشت دیوارهای بلند و سرد زندان می‌نویسم. مردم ایران با استمرار، انسداد و استبداد را ویران خواهند کرد».
دیده‌بان حقوق بشر و دیگران برای مدتی طولانی کارنامه مقامات ایران در سرکوب خشونت‌بار مخالفت را گزارش کرده‌اند، که شامل سرکوب گسترده اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» در پی مرگ مهسا امینی (ژینا) در حبس گشت ارشاد در سپتامبر ۲۰۲۲ به دست مأموران امنیتی می‌شود. مقامات ایران به شکل مداوم مدافعان برجسته حقوق بشر مثل محمدی را هدف گرفته‌اند که جسورانه برای لغو مجازات اعدام دست به کمپین زده و در مخالفت با سیاست‌های سرکوب‌آمیز مقامات ایرانی صریح بوده است.
محمدی در حال گذراندن احکام حبس متوالی از جمله حبس انفرادی طولانی ۱۳۵ روزه است که کارشناسان سازمان ملل به عنوان نوعی از شکنجه در نظر می‌گیرند. دیده‌بان حقوق بشر الگویی از نقض‌های جدی در زندان اوین و دیگر بازداشتگاه‌ها و زندان‌ها در سراسر ایران را مستند کرده است.
محمدی مرتباً خواهان برگزاری آخرین دادگاهش به صورت علنی در حضور رسانه‌ها و فعالان و ناظران مستقل شده بود. با وجود این، به گفته وکیل او، به جای برگزاری محاکمه‌ای علنی، مقامات محاکمه را در غیاب او برگزار کردند. ائتلاف آزادی نرگس #FreeNargesCoalition (متشکل از پن آمریکا، گزارشگران بدون مرز، و بنیاد بین‌المللی حمایت از مدافعان حقوق بشر)، و دیده‌بان حقوق خواهان آزادی فوری و بدون شرط محمدی شده‌اند.
محمدی در سخنرانی نوبل خود گفت «دولت‌های غربی نمی‌بایست با اتخاذ راهبردهای سرگردان معطوف به استمرار حکومت جمهوری اسلامی، دموکراسی و حقوق بشر را به تأخیر اندازند». او اضافه کرد «مقاومت، زنده، و مبارزه پابرجاست».
